Athafnir
Það skal ítrekað að þetta eru aðeins dæmi um hvernig athafnir fara oftast fram. Aðstandendum er bent á að hika ekki við að bera fram aðrar óskir við prest/athafnarstjóra eða útfararstjóra.
Kistulagningarbæn
Oftast eru nánustu aðstandendur og þeir sem óskað hefur verið eftir viðstaddir kistulagningarbænina. Kistan er höfð opin ef hægt er og þá er hafður klútur/blæja yfir ásjónu þess látna. Þegar prestur/athafnastjóri hefur lokið máli sínu signa viðstaddir yfir þann látna og taka klútinn/blæjuna af ef þeir vilja. Stundum vilja aðstandendur það ekki. Algengt er orðið að hafa kistulagningu fyrir útförina þ.e. 30-70 mínútur fyrir útför og þá fer kistulagning fram í þeirri kirkju/kapellu sem útförin fer fram í.
Í kirkjugarði
Ef óskað hefur verið eftir þá er hægt að setja trékross með skilti á leiðið strax að jarðsetningu lokinni.
Borgaraleg útför
Hægt er að hafa borgaralega útför, það er án prests. Fólk í öllum trúfélögum og utan á rétt á legstað í kirkjugarði.
Kveðjuathöfn
Minningarathöfn
Útfarir
Útfararstjóri ræðir við líkmenn fyrir athöfn og útskýrir fyrir þeim hvernig best sé að bera sig að. Sama gildir um ef kransar og aðrar skreytingar eru bornar út. Stundum óska aðstandendur eftir því að tónlistarflutningur hefjist um það bil 20 mínútum fyrir athöfn.
Útför gæti til dæmis verið með þessum hætti
- Forspil
- Bæn
- Tónlist/Sálmur
- Ritningarorð
- Tónlist/sálmur
- Ritningarorð eða Guðspjall
- Tónlist/sálmur
- Minningarorð
- Tónlist/sálmur
- Bæn
- Faðir vor
- Tónlist/sálmur
- Moldun
- Tónlist/sálmur
- Blessun
- Eftirspil